An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Duo Reges: constructio interrete. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. An hoc usque quaque, aliter in vita? Quonam, inquit, modo? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

• An hoc usque quaque, aliter in vita?
• Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
• Quid de Platone aut de Democrito loquar?
• Idem adhuc;
• Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Hoc simile tandem est? Tu quidem reddes; Sed haec in pueris; Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere.

At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere.

Immo sit sane nihil melius, inquam-nondum enim id quaero-, num propterea idem voluptas est, quod, ut ita dicam, indolentia?