Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Is es profecto tu. Duo Reges: constructio interrete. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere.

• Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant.
• Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur.

Deinde non quaerimus, quid obscuretur aut intereat, quia sit admodum parvum, sed quid tale sit, ut expleat summam.

Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Ne discipulum abducam, times. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.

Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita? Sed ille, ut dixi, vitiose. Si longus, levis. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Illud non continuo, ut aeque incontentae. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt.